Slavko Kopač

(Vinkovci, 21. VIII. 1913. – Pariz, 23. XI. 1995.)

Završio Akademiju likovnih umjetnosti u Zagrebu. Usavršavao se u Parizu, kamo će se u konačnici i preseliti (1948.), i u Firenci, gdje je izlagao na mnogim izložbama.U prvoj fazi stvaralaštva prisutni su utjecaji realizma i postimpresionizma u tradiciji hrvatskog modernog slikarstva, a u kasnijim se fazama, poput one pariške i talijanske (1939. – 1948.), okreće slobodnijem pristupu u organizaciji kompozicije i prostora, uz prisutnost nadrealnih elemenata. Kompoziciju gradi mrljama i bojama, svodeći oblike na primitivne aluzije (ostavlja dojam infantilnosti). Krajem 1940-ih priklanja se art brutu i profilira se u jednog od najistaknutijih predstavnika tog slikarskog smjera. Registar boja svodi na smeđe tonove, u crtežu imitira dječje šaranje po zidovima čime evocira arhetipska sjećanja i osjećaje. Uz slikarstvo, bavio se ilustracijom, kiparstvom i grafičkim dizajnom.

Djela slikara Slavka Kopača bila su vrlo zanimljiva djeci kao poticaj i inspiracija za likovno izražavanje.

Drvo

Farma, Volovi, Majčinstvo, Krava